Het licht dat door de wouden ademt - Meanders
"Wat ik ook doe – het werk maakt zichzelf. Ik heb alleen invloed op het begin: het witte doek. Het lege papier."
Bij Age Hartsuiker begint alles met een lijn.
Niet als een grens, maar als een ademtocht.
Vanuit losse aantekeningen, flarden van gedachten,
groeit een landschap – niet bedacht, maar gevonden.
Het beeld ontstaat in beweging,
zonder plan, zonder terug te kijken.
De natuur is geen bron, maar een echo.
Wat verschijnt is een landschap dat leeft,
ademt,
spreekt.
In de werken “Meanders” en “It ljocht yn ‘e wâlden”,
Het licht dat door de wouden ademt.
is het licht en de sporen in het landschap onontkoombaar.
Het leidt het oog, legt verbanden,
maakt ruimte voor herinnering en verlangen.
Het beweegt over akkers, stenen, bomen –
en onthult iets van wie wij zijn,
en waar wij wonen,
ook als we dat even vergeten zijn.
Al het werk van Age Hartsuiker werk is geen weergave.
Het is een beleving.
Een ´binnenlandschap´.
Altijd in beweging.
Nooit af.
